Patron szkoły

Nasz Patron i skarb Krępca - Maria Wójcik

Urodziła się 13 września 1892 roku w Biegonicach w powiecie Nowy Sącz woj. krakowskie. Do szkoły uczęszczała w Rzeszotonach. Od klasy trzeciej uczyła się w Szkole Pospolitej w Krakowie - Pogórzu i tu ukończyła klasę VII tzw. 3-klasową wydziałową.

Wskutek ciężkiej choroby ojca i matki przez rok pozostawała w domu opiekując się czterema braćmi. W latach 1909-1913 była uczennicą Seminarium Nauczycielskiego Towarzystwa Szkoły Ludowej w Krakowie W roku 1913 zdała egzamin dojrzałości i uzyskała patent na Nauczycielkę Szkół Ludowych Pospolitych. Po orzeczeniu komisji została uznana jako dobrze uzdolniona do samodzielnego sprawowania urzędu nauczycielskiego w szkołach pospolitych z językiem wykładowym polskim.  Od  1 września  1915 roku  rozpoczęła pracę zawodową w Gorzeniu Górnym. Następnie pracowała w Rakowie, w powiecie Nowosądeckim. W tych miejscowościach  organizowała doraźną pracę charytatywną dla żołnierzy powracających z frontu i dla rodzin żołnierzy będących w wojsku.

W roku 1918, gdy na terenie Królestwa Polskiego zostało zorganizowane szkolnictwo- dostała polecenie udania się na ziemie polskie, które potrzebowały wykwalifikowanych nauczycieli. W związku z tym złożyła podanie o zatrudnienie do Inspektoratu Szkolnego w Lublinie. Z dniem 1 listopada 1918 roku otrzymała nominację na stanowisko nauczyciela w Krępcu. Po objęciu pracy organizowała bezpłatne kursy wieczorowe dla młodzieży i starszych. W roku 1920 wybudowała wraz z mieszkańcami wsi szkołę powszechną – budynek o trzech izbach lekcyjnych.
W roku 1923 założyła Koło gospodyń Wiejskich. Przez trzy lata do wybuchu wojny była przewodniczącą Zarządu  Powiatowego Kół Gospodyń Wiejskich.
Z dniem 1 stycznia została zwolniona przez władze niemieckie z pełnienia funkcji nauczycielki. 6 marca 1941 roku porzuciła pracę, ponieważ  była ścigana przez władze niemieckie. Do wyzwolenia spod okupacji hitlerowskiej – ukrywała się wraz z całą rodziną na terenach Lubelszczyzny. W tym okresie organizowała tajne nauczanie dla młodzieży.
W dniu 1 kwietnia 1944 roku podjęła na nowo obowiązki nauczyciela w Szkole Podstawowej w Krępcu. W rok później została mianowana kierownikiem szkoły. Obowiązki kierownika pełniła do 1 września 1966 roku. Umarła 4 sierpnia 1967 roku.
W okresie powojennym odbudowywała na nowo wiejskie szkolnictwo. Przez organizację licznych zbiórek oraz imprezy dobroczynne uzupełniała sprzęt szkolny i bibliotekę. Aby związać młodzież i dorosłych ze szkołą, z pracą oświatową i społeczną – organizowała wiele przedstawień o treści historyczno-patriotycznej. Niespożyte siły  i ambicje spowodowały powstanie inicjatywy budowy nowej szkoły. Wspomagana przez wiejską społeczność, jak również ówczesne władze powiatowe i wojewódzkie doprowadziła do budowy nowej szkoły w Krępcu w latach 1961-1963 jako „Pomnika Tysiąclecia”.
Za swoją działalność zawodową i społeczną została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami oraz medalem XX – lecia Rady Państwa. W zawodzie nauczycielskim przepracowała 52 lata.